Psychoterapia psychodynamiczna dla dzieci jest formą psychoterapii dopasowaną do możliwości rozwojowych dziecka w wieku od 3 do 12 lat.
Opierają się one o trzy segmenty sesji: rozmowę, zabawę kierowaną przez psychoterapeutę, oraz zabawę swobodną kierowaną przez dziecko. Zadaniem specjalisty jest analiza procesu zabawy, jej treści i zawartości emocjonalnej, oraz sposobu w jaki dziecko zaprasza do niej psychoterapeutę.
W przebiegu psychoterapii ważna jest współpraca systemu rodzinnego. Pierwsze spotkanie konsultacyjne w przypadku dzieci do lat 12, odbywa się z samymi rodzicami i obejmuje wywiad na temat rozwoju i funkcjonowania psychologicznego oraz społecznego dziecka. Rodzice dziecka uczestniczą w procesie psychoterapii poprzez okresowe konsultacje z psychoterapeutą.
Pracuję z dziećmi, które przejawiają:
– zaburzenia rozwojowe (m.in. autyzm, zespół Aspergera, całościowe zaburzenia rozwojowe)
– nasilony okres buntowniczy,
– nadpobudliwość,
– wzmożony lęk separacyjny,
– trudności z zasypianiem i często budzą się w nocy,
– trudności w kwestii tzw. „treningu czystości”,
– zachowania agresywnie/autoagresywnie,
– zaburzenia nastroju, trudności natury emocjonalnej,
– trudności w relacjach z innymi ludźmi,
– uporczywe, przymusowe rytuały, natrętne myśli,
– zaburzenia psychosomatyczne (bóle o nieznanej etiologii, duszności, alergie),
– trudności szkolne (fobia (przed)szkolna, niechęć chodzenia do przedszkola/szkoły, obniżona koncentracja, konflikty z rówieśnikami),
– zaburzenia jedzenia (niechęć do jedzenia, wybiórczość pokarmowa, niepohamowane łakomstwo),
– urazy psychiczne (rozwód rodziców, choroby somatyczne, śmierć bliskiej osoby, wypadek, przemoc fizyczna, nadużycia seksualne).