Obecnie wyróżnia się cztery główne nurty w psychoterapii: psychodynamiczny, poznawczo-behawioralny, systemowy oraz humanistyczny. Różnią się one założeniami teoretycznymi oraz sposobami pracy z pacjentem.
Psychoterapia psychodynamiczna swoje podstawy teoretyczne czerpie z psychoanalizy oraz teorii relacji z obiektem, psychologii self oraz psychologii ego.
Istotą podejścia psychodynamicznego jest relacja między terapeutą a pacjentem oraz jej dynamika. Relacja ta tworzy się poprzez dialog terapeutyczny, który ma na celu pomóc pacjentowi dotrzeć do swoich nieświadomych mechanizmów działania. Pacjent jest zachęcany do swobodnego dzielenia się swoimi myślami, wspomnieniami, marzeniami sennymi, skojarzeniami. Terapeuta nie udziela porad ani nie ocenia ale wspólnie z pacjentem dąży do nowego rozumienia funkcjonowania pacjenta.
Psychoterapia prowadzona w nurcie psychodynamicznym nie skupia się tylko na redukcji uciążliwych objawów ale na trwałej poprawie funkcjonowania w życiu osobistym i społecznym.